Γράφει ο Λουκάς Βελιδάκης
Η κατάσταση όλο και χειροτερεύει. Ο Τραμπ όχι μόνο διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, αλλά λειτουργεί σαν φερέφωνο της ρωσικής προπαγάνδας, κατηγορώντας το θύμα της εισβολής –την Ουκρανία– για το δικό της αιματοκύλισμα. Όσα πλέον υποστηρίζει δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας: έχει κάνει στροφή 180 μοιρών στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, παραδίδοντας τις ΗΠΑ ως συνομιλητή και συνεργάτη της Μόσχας.
Ο Τραμπ, το βράδυ της Τρίτης, δήλωσε ότι η Ουκρανία «δεν θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει τον πόλεμο» και ότι «θα μπορούσε να είχε κάνει μια συμφωνία», παραποιώντας πλήρως τα γεγονότα. Πρόκειται για δήλωση ανήθικη και ιστορικά ανυπόστατη. Η Ουκρανία δεν ξεκίνησε τον πόλεμο. Δεν προκάλεσε τη Ρωσία. Δέχθηκε επίθεση το 2014, και όταν η Μόσχα αποφάσισε να εισβάλει το 2022, δεν είχε καμία άλλη επιλογή από το να αμυνθεί. Το να λέει κανείς ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να «κάνει μια συμφωνία» είναι σαν να λέει ότι η Πολωνία το 1939 θα έπρεπε απλώς να παραδώσει τη Βαρσοβία για να αποφύγει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Τραμπ, όμως, δεν σταματά εκεί. Υποστηρίζει ότι η Ουκρανία δεν αξίζει καν να συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις για το μέλλον της, καθώς «είχε μια ευκαιρία να αποτρέψει τον πόλεμο και δεν το έκανε». Την ίδια στιγμή, δεν απευθύνει ούτε μία λέξη κριτικής στον Πούτιν, τον άνθρωπο που έστειλε τανκς, βομβαρδιστικά και στρατεύματα για να εξαλείψει την Ουκρανική ταυτότητα. Αντίθετα, ο Τραμπ επιμένει να παρουσιάζει τον Ρώσο δικτάτορα ως έναν «ισχυρό και ευφυή ηγέτη».
Η λίστα των ψεμάτων Τραμπ είναι αποκαλυπτική:
• Ψεύδος 1: Ουκρανοί ηγέτες φταίνε για τον πόλεμο επειδή δεν συμφώνησαν να παραδώσουν εδάφη. Στην πραγματικότητα, η Ρωσία είναι η μόνη υπεύθυνη για την εισβολή και τις σφαγές αμάχων.
• Ψεύδος 2: Η Ουκρανία δεν αξίζει να συμμετέχει στις ειρηνευτικές συνομιλίες. Ο Τραμπ δήλωσε: «Ακούω ότι είναι αναστατωμένοι που δεν έχουν θέση στο τραπέζι. Λοιπόν, είχαν θέση εδώ και τρία χρόνια. Αυτό θα μπορούσε να είχε λυθεί πολύ εύκολα». Με άλλα λόγια, επειδή η Ουκρανία δεν παραδόθηκε, δεν έχει δικαίωμα να συζητά για την ίδια της την επιβίωση.
• Ψεύδος 3: «Η ηγεσία της Ουκρανίας επέτρεψε στον πόλεμο να συνεχιστεί, ενώ δεν θα έπρεπε να είχε συμβεί καν». Εδώ ο Τραμπ υπονοεί ότι η Ουκρανία έπρεπε απλώς να υποκύψει στη ρωσική επίθεση και να αποδεχθεί την υποδούλωσή της.
• Ψεύδος 4: Ο Τραμπ υποστήριξε ότι «η Ουκρανία δεν έχει κάνει εκλογές εδώ και πολύ καιρό, κάτι που δεν είναι ρωσική θέση αλλά δική μου». Στην πραγματικότητα, η Ρωσία είναι αυτή που απαιτεί εκλογές στην Ουκρανία εν μέσω πολέμου, όταν εκατομμύρια πολίτες έχουν εκτοπιστεί και η χώρα βομβαρδίζεται καθημερινά. Οι εκλογές εν μέσω ρωσικής κατοχής και στρατιωτικού νόμου θα ήταν αδύνατες.
• Ψεύδος 5: Ο Τραμπ δήλωσε ότι «ο Ζελένσκι έχει μόλις 4% αποδοχή». Η πραγματικότητα είναι ότι, αν και η δημοτικότητά του έχει πέσει από τα υψηλά του 2022, παραμένει στο 50%, δηλαδή έχει περίπου την ίδια αποδοχή με τον Τραμπ.
• Ψεύδος 6: «Οι ΗΠΑ έχουν προσφέρει τριπλάσια στρατιωτική βοήθεια από ό,τι η Ευρώπη». Σύμφωνα με το Ινστιτούτο του Κιέλου, η πραγματικότητα είναι διαφορετική: Η Ευρώπη έχει συνεισφέρει 138 δισ. δολάρια, ενώ οι ΗΠΑ 119 δισ. δολάρια.
Η απόλυτη ντροπή έρχεται με τη φράση του Τραμπ ότι «η Ρωσία θέλει να κάνει κάτι για να σταματήσει τη βαρβαρότητα». Υιοθετεί το αφήγημα του Κρεμλίνου, σύμφωνα με την οποία η Ρωσία –ο εισβολέας– είναι αυτή που θέλει να σταματήσει τον πόλεμο. Παράλληλα, δεν ανέφερε ούτε μία φορά ότι οι ρωσικές δυνάμεις είναι υπεύθυνες για τις σφαγές στην Μπούτσα, το Ιρπίν, την Μποροντιάνκα, δεν είπε κουβέντα για την καταστροφή της Μαριούπολης και δεκάδων ακόμα ουκρανικών πόλεων. Δεν ανέφερε λέξη για τις αδιάκοπες πυραυλικές επιθέσεις κατά αμάχων μέσα στη νύχτα.
Αυτό που κάνει ο Τραμπ δεν είναι απλώς πολιτική ανευθυνότητα· είναι προδοσία των βασικών αξιών των Ηνωμένων Πολιτειών και της θέσης τους στον κόσμο. Με κάθε δήλωσή του, με κάθε πράξη του, δίνει στον Πούτιν αυτό που δεν μπορούσε να κερδίσει στο πεδίο της μάχης.
Ο Τραμπ δεν λειτουργεί απλώς ως αφελής ή κυνικός ηγέτης. Λειτουργεί ως ο πιο ισχυρός σύμμαχος του Πούτιν εντός της Δύσης. Ο ίδιος που υποσχέθηκε να «σταματήσει τον πόλεμο μέσα σε 24 ώρες» πλέον φαίνεται να έχει διαφορετική αποστολή: να νομιμοποιήσει την καταστροφή της Ουκρανίας, να προδώσει τους συμμάχους των ΗΠΑ και να ανοίξει τον δρόμο για έναν κόσμο όπου η βάρβαρη επιθετικότητα ανταμείβεται.
Δεν πρόκειται απλώς για αλλαγή εξωτερικής πολιτικής. Είναι μια ιστορική προδοσία, μια στιγμή που θα μείνει καταγεγραμμένη ως το σημείο όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες πέρασαν από το στρατόπεδο των υπερασπιστών της δημοκρατίας στο στρατόπεδο των δικτατόρων. Και αν οι δυνάμεις του συνταγματικού τόξου εντός ΗΠΑ, καθώς και οι σύμμαχοι της Αμερικής, δεν αντιδράσουν, αν επιτρέψουν στον Τραμπ να κάνει αυτή την προδοσία επίσημη πολιτική, τότε δεν θα είναι μόνο η Ουκρανία που θα πληρώσει το τίμημα. Θα είναι όλος ο δημοκρατικός κόσμος.
