Του Tom Armbruster*
Το λιοντάρι περιμένει πάντα να πάρει τη μερίδα του λέοντος. Ο Πούτιν νομίζει ότι είναι αυτός, αλλά όταν ο πρόεδρος της Ουκρανίας είπε «Η μάχη είναι εδώ, χρειάζομαι πυρομαχικά, όχι μεταφορά» η Ουκρανία έγινε το λιοντάρι.
Λένε ότι σε μια διαπραγμάτευση το λιοντάρι παίρνει τη μερίδα του λέοντος. Σύμφωνα με αυτό το πρότυπο, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι η Ρωσία θα έπρεπε να πάρει το μεγαλύτερο μερίδιο από οποιαδήποτε ουκρανική διευθέτηση λόγω των πόρων της, της πολεμικής της μηχανής και του πληθυσμού της. Αλλά όταν ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι απέρριψε την προσφορά για φυγή τις πρώτες μέρες του πολέμου λέγοντας: «Η μάχη είναι εδώ, χρειάζομαι πυρομαχικά, όχι μεταφορά», η Ουκρανία έγινε το λιοντάρι.
Η Ρωσία παραχώρησε το δικαίωμά της στην υπεροχή όταν ξεκίνησε τη σύγκρουση, παραβιάζοντας τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο, χάθηκε όταν η Ρωσία διέπραξε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά του άμαχου πληθυσμού. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία γι’ αυτό, και δεν πρέπει να επιβραβεύεται.
Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είπε ότι μπορείς πάντα να βασίζεσαι ότι οι ΗΠΑ θα κάνουν το σωστό – αφού πρώτα δοκιμάσουν όλα τα άλλα. Βρισκόμαστε σε αυτή τη φάση αυτή τη στιγμή. Η συναλλακτική, κτηματομεσιτική νοοτροπία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και η επιμονή του σε μια συμφωνία μπορεί να οδηγήσει σε μια διευθέτηση, αλλά δεν θα διαρκέσει. Η Ουκρανία έχει πολεμήσει πάρα πολύ καιρό, έχει θυσιάσει πάρα πολλά και έχει φτάσει πολύ κοντά στη νίκη για να επιτρέψει μια άδικη ειρήνη. Αν ένας διακανονισμός επιβληθεί στην Ουκρανία, το μόνο που θα κάνει είναι να ενθαρρύνει τον Πούτιν και να προκαλέσει μια άλλη επίθεση αλλού ή για μια ακόμη φορά εναντίον της Ουκρανίας.
Υπάρχουν αμερικανικές φωνές και από τα δύο κόμματα που υπερασπίζονται την Ουκρανία, αλλά τα ορθολογικά επιχειρήματα φτάνουν μέχρις ενός σημείου με τον Τραμπ. Δεν μπορώ να πω ότι ο δρόμος μπροστά μας θα είναι εύκολος για την Ουκρανία. Η απλή επισήμανση των γεγονότων δεν θα είναι αρκετή για να του αλλάξει γνώμη. Η σχέση του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι αντίθετη με όλα όσα το κόμμα του συνήθιζε να πρεσβεύει. Η Ουκρανία είναι μια δημοκρατία, μια κυρίαρχη χώρα και συμβάλλει στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια. Η Ουκρανία αξίζει ένα ασφαλές μέλλον- αυτή και οι ΗΠΑ θα έπρεπε να είναι φυσικοί σύμμαχοι.
Εργάστηκα στη Ρωσία για έξι χρόνια. Θαυμάζω τον ρωσικό λαό. Συνεργάστηκα με ταλαντούχους ανθρώπους που είναι έτοιμοι να εντάξουν τη Ρωσία στον σύγχρονο κόσμο. Η Ρωσία μπορεί να είναι δικαίως υπερήφανη για τον πολιτισμό και την ιστορία της, αλλά για να επιτύχει πραγματικά το μεγαλείο της, η Ρωσία πρέπει να σέβεται το κράτος δικαίου και να χρησιμοποιεί τους πόρους της για να συμβάλει στην παγκόσμια ασφάλεια, όχι να τη διαταράσσει.
Ομοίως, η κυβέρνηση Τραμπ πρέπει να υπερασπιστεί τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και να μην επιβραβεύει την επιθετικότητα και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία βρίσκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας με τις σημερινές τους θέσεις.
Η επιμονή στις εκλογές, η εστίαση στους ορυκτούς πόρους και η διεκδίκηση εδαφών για τη Ρωσία είναι απαράδεκτη. Ελπίζω ότι η Ουάσιγκτον θα συνέλθει και πάλι. Προς το παρόν, εναπόκειται στην Ουκρανία και την Ευρώπη να παραμείνουν σταθερές.
Και να βροντοφωνάξουν.
*Ο Tom Armbruster υπηρέτησε ως γενικός πρόξενος στο Βλαδιβοστόκ της Ρωσίας από το 2007 έως το 2010 και στην πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα ως υπεύθυνος πολιτικών και πυρηνικών υποθέσεων από το 1997 έως το 2000. Συνταξιοδοτήθηκε ως πρέσβης των ΗΠΑ στις Νήσους Μάρσαλ.
