Γράφει ο Κώστας Κάπος
Τα χαράματα της 1ης Μαρτίου 2023, ενώ προσπαθούσα να συνέλθω από τη νάρκωση μιας πολύωρης καρδιοχειρουργικής επέμβασης, θυμάμαι σαν σε όνειρο να κουβεντιάζει μία νοσηλεύτρια με τον συγκάτοικό μου στο θάλαμο του Νοσοκομείου για ένα τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα που συνέβη στα Τέμπη και είχε κάπου 30 νεκρούς.
Την επόμενη ημέρα γίναμε όλοι μάρτυρες του τραγικού αυτού δυστυχήματος από τις οθόνες της τηλεόρασης, γεγονότος που έγινε αφορμή να συνειδητοποιήσουμε, (μετά από αρκετούς μήνες), ότι το γεγονός αυτό θα γινόταν αφορμή, όχι μόνο για άφατο πόνο για τις οικογένειες των 57 αθώων θυμάτων, αλλά και για μία κατακόρυφη αύξηση της Κοινωνικής Εντροπίας στην Πατρίδα μας, υποδαυλιζόμενης σταδιακά από τον Τύπο και τα κόμματα, μέχρι που «τα Τέμπη» έφτασαν να αντιπροσωπεύουν το αποκορύφωμα όλης της οργής, δυσαρέσκειας απέναντι στην Εξουσία και διαβρωτικής μυθοπλασίας στην οποία υποβλήθηκε ο Ελληνικός Λαός τα τελευταία 15 χρόνια.
Όλοι μας γίναμε μάρτυρες των προσπαθειών που έκαναν τα συνεργεία των Διασωστών, της Αστυνομίας, των εργατών και των χειριστών βαρέων μηχανημάτων, προκειμένου να μετακινηθεί ο θλιβερός σωρός συντριμμιών για να βρεθούν τυχόν επιζώντες ή νεκροί κάτω από αυτά, με διάφορους πολιτικούς αρχηγούς και κυβερνητικούς παράγοντες να επισκέπτονται το χώρο και να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους εκείνους που μοχθούσαν και αντίκριζαν εικόνες που θα τους σημάδευαν για όλη τους τη ζωή.
Η όλη ιστορία εξελισσόταν με τον ίδιο τρόπο που εξελίσσεται κάθε μεγάλο δυστύχημα, με αρχικό πανικό και πυρετώδεις ενέργειες, ακολουθούμενα από θλίψη και τελικά το ερώτημα «ποιος φταίει για όλα αυτά;». Και ναι μεν είχε εντοπιστεί ο φυσικός αυτουργός, αυτός δηλαδή που έβαλε τους δύο συρμούς στην ίδια γραμμή και σε αντίθετη κατεύθυνση, αλλά ετέθησαν και οι εύλογες ερωτήσεις κατά πόσο θα μπορούσε να προληφθεί μια τέτοια τραγωδία και ποιοι ήταν οι λόγοι που κάτι τέτοιο δεν έγινε.
Έτσι, ο Ελληνικός Λαός έμαθε για τη Σύμβαση 717 που καρκινοβατούσε επί πολλά χρόνια, παίρνοντας διαρκώς αναβολές, για διορισμό στη θέση του Σταθμάρχη ενός ατόμου παντελώς ακατάλληλου να διαχειριστεί τέτοια καθήκοντα με αποτελεσματικότητα και επαγγελματισμό, για εγκατάλειψή του στο Σταθμαρχείο από τους άλλους 2 σταθμάρχες της προηγούμενης βάρδιας, οι οποίοι έπρεπε να έχουν μείνει για άλλη μία ώρα σε υπηρεσία και γενικά για γεγονότα, υπηρεσιακές ενέργειες, πολιτικές ολιγωρίες του παρελθόντος και πρακτικές που δεν θα περίμενε κανείς να τα βρει ούτε σε χώρα της Υποσαχάριας Αφρικής.
Παράλληλα, όσο εξελισσόταν η έρευνα για τα αίτια και τα αποτελέσματα του δυστυχήματος, τόσο η Πυροσβεστική Υπηρεσία, όσο και το Γενικό Χημείο του Κράτους κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι η πυρκαγιά που ακολούθησε τη σύγκρουση ήταν αποτέλεσμα της διάρρηξης του μετασχηματιστή Μέσης Τάσης (25.000 Volt) της επιβατικής αμαξοστοιχίας και της ανάφλεξης των ψυκτικών ελαίων του που είχαν ποσότητα ίση με 2400 λίτρα.
Όμως, τόσο οι κρατικές υπηρεσίες, όσο και η Κυβέρνηση, τηρώντας το απόρρητο της Προανακριτικής διαδικασίας δεν κοινοποίησαν τίποτα από τα παραπάνω στην Κοινή Γνώμη, θεωρώντας ότι όλα αυτά θα γίνονταν γνωστά κατά τη διεξαγωγή της δίκης για το δυστύχημα.
Κάπου γύρω στα τέλη του 2023 με αρχές του 2024, εμφανίστηκε σε ορισμένα κανάλια και σε μία φυλλάδα του Κίτρινου Τύπου η εκτίμηση κάποιου τεχνικού συμβούλου των οικογενειών, ότι κάποια ίχνη ξυλολίου και τολουολίου που βρέθηκαν κατά τις χημικές αναλύσεις απεδείκνυαν ότι η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε λαθραία μεγάλη ποσότητα από αυτές τις εύφλεκτες ουσίες οι οποίες υπήρξαν η αιτία της δημιουργίας της πυρόσφαιρας που κατέκαψε τα πρώτα βαγόνια της επιβατικής αμαξοστοιχίας. Οι πλέον ευφάνταστοι ανέφεραν για «καύσιμα των drones του ΝΑΤΟ», για βόμβες προς την δοκιμαζόμενη Ουκρανία ή ακόμα και για πυρηνικά και θερμοβαρικά όπλα, ενώ ο Κυριάκος Βελόπουλος μιλούσε για «τρία βαγόνια που εξαϋλώθηκαν» και για 52 εξαφανισμένους νεκρούς που δεν τους ζήτησε κανένας!
Σε ένα πολιτικό τοπίο όπου στην ουσία υπάρχει ΜΟΝΟ ένα οργανωμένο κόμμα Εξουσίας, ικανό να κυβερνήσει και ένα συνονθύλευμα μικρών και προσωποπαγών κομμάτων του ενός (και μόνου) Αρχηγού στην Αντιπολίτευση, είναι φυσικό τα στελέχη των μικρών και παραπαιόντων αυτών κομμάτων να αρπάξουν την ευκαιρία από τα μαλλιά, βλέποντας ότι το αφήγημα των λαθραίων χημικών είχε απήχηση στο λαό, υποστηριζόμενο και από πολλά κανάλια και προσκεκλημένους στα τηλεπαράθυρα. Τα ονόματα των κ.κ. Κοκοτσάκη και Λακαφώση μπήκαν στα σπίτια μας και οι περιγραφές τους ακούγονταν, διανθισμένες από γραφικά, στις ειδήσεις που βλέπαμε.
Για να πειστεί ακόμα περισσότερο ο Ελληνικός λαός για τα αφηγήματα αυτά, σειρά πήρε και το περίφημο «μπάζωμα» που απέκτησε ιδιότητες συνώνυμες της «Συγκάλυψης». Ουσιαστικά αυτό που έλεγε ήταν ότι ένα τμήμα 500 τ.μ. που επιπεδώθηκε και καλύφθηκε με θραυστό υλικό λατομείου για να πατήσουν οι υδραυλικές βάσεις των γερανών που μετακίνησαν βαγόνια και συντρίμμια, ήταν στην πραγματικότητα το σημείο που έπεσε το εύφλεκτο υλικό και η Κυβέρνηση προέβη σε όλες αυτές τις ενέργειες για να το εξαφανίσει.
Έτσι, πέρασε άλλος ένας χρόνος, με την υπόθεση να περιπλέκεται όλο και περισσότερο και με κάποιους πολιτικούς, δικηγόρους και συγγενείς να δείχνουν ότι ΔΕΝ ήθελαν την έναρξη της δίκης, προτιμώντας να σέρνουν την πολιτική σκηνή και την Κυβέρνηση σε ένα βούρκο δυσπιστίας, καταγγελιών για «έγκλημα», και επιβαρυντικών στοιχείων που καμία σχέση δεν είχαν με την Πραγματικότητα, και με την ελπίδα ότι αυτό το σκηνικό θα μπορούσε να διατηρηθεί μέχρι τις επόμενες εκλογές, για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν κάποια καλύτερα ποσοστά από ένα λαό εξοργισμένο και χαμένο μέσα σε διάφορα φαντασιακά αφηγήματα.
Ο τίτλος του άρθρου είναι, όπως καταλάβατε, μία παράφραση των περίφημων στίχων του αγαπημένου μας Νιόνιου: «Ώσπου οι τροχιές τους συναντάνε, τις βασικές μας τις Αρχές» και αυτό ακριβώς συνέβη με μερικούς από εμάς. Οι τροχιές των κακόβουλων αυτών αφηγημάτων συνάντησαν τις βασικές μας Αρχές του πώς λογίζουμε την επιστημονική και νομική Σκέψη, συνεπώς δεν μπορούσαμε παρά να αντιδράσουμε απέναντι σε έναν Όχλο που κρατούσε θηλειές και ζητούσε την επιβολή της αρεστής σε αυτόν Δικαιοσύνης, υποκινούμενος από ψευδή αφηγήματα και επιστημονικά αδόκιμες εξηγήσεις.
Για να μην αναλύσουμε εδώ με εξισώσεις, με παράθεση βιβλιογραφίας και με αναφορά σε αντίστοιχα περιστατικά ανάφλεξης ελαίων μετασχηματιστών που θα σας κουράσουν, ας αναφέρουμε μόνο τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξα τόσο εγώ με την ιδιότητα του Μηχανολόγου Μηχανικού Καύσεων και Αναφλέξεων που απέκτησα μετά από αρκετά χρόνια ερευνών, όσο και ο καθηγητής της ΣΣΕ κ. Θ. Λιόλιος, ο Βέλγος πραγματογνώμονας της Hellenic Train, το Γενικό Χημείο του Κράτους, η Πυροσβεστική Υπηρεσία, ο Άγγλος τεχνικός σύμβουλος της οικογενείας Πλακιά και πολλοί άλλοι έγκριτοι επιστήμονες και μηχανικοί, ως προς την πλέον δόκιμη αλληλουχία των γεγονότων:
- Μία εμπορική αμαξοστοιχία βάρους περίπου 800 τόνων και ταχύτητας περίπου 100 km/h, συγκρούεται μετωπικά με μία επιβατική αμαξοστοιχία βάρους περίπου 550 τόνων και ταχύτητας περίπου 150-160 km/h, με ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο πέδησης που δεν μείωσε τις ταχύτητές τους περισσότερο από 10%.
- Η κινητική ενέργεια που απελευθερώνεται μέσα σε 2-3 δευτερόλεπτα είναι ισοδύναμη με αυτή που μας δίνουν 210 κιλά του στρατιωτικού εκρηκτικού TNT και διαλύει κυριολεκτικά την ηλεκτράμαξα της επιβατικής αμαξοστοιχίας και το βαγόνι του κυλικείου, θανατώνοντας ακαριαία τα περισσότερα θύματα.
- Ταυτόχρονα, ο μετασχηματιστής της επιβατικής αμαξοστοιχίας δέχεται συντριπτικές μηχανικές καταπονήσεις, διατρήσεις και παραμορφώσεις, οι οποίες οδηγούν σε βραχυκύκλωμα στη Μέση Τάση και δημιουργία ηλεκτρικού τόξου θερμοκρασίας 5-10.000 βαθμών Κελσίου για κάποια δέκατα του δευτερολέπτου.
- Τα έλαια των μετασχηματιστών είναι πυριτιούχα, και δεν αναφλέγονται εύκολα παρουσία φωτιάς, αλλά μελέτες που έχουν γίνει σε όλο τον κόσμο έχουν αποδείξει ότι παρουσία ισχυρού ηλεκτρικού τόξου διασπώνται ακαριαία (μέσα σε 2 χιλιοστά του δευτερολέπτου) σε εξαιρετικά εύφλεκτα αέρια, όπως το Μεθάνιο, το Αιθάνιο, την Ασετυλίνη, το Υδρογόνο το Αιθυλένιο κλπ. Τα αέρια αυτά διογκώνονται με λόγο 1:2300, δηλαδή από 1 μόνο λίτρο ελαίου, παράγονται 2300 λίτρα εύφλεκτων αερίων, τα οποία αυξάνουν κατακόρυφα την πίεση μέσα στον μετασχηματιστή και εκτοξεύονται από τις ρηγματώσεις του στο περιβάλλον, όπου παρουσία οξυγόνου, αναφλέγονται. Μόλις αναφλεγούν, ο όγκος της πυρόσφαιρας είναι 8000 φορές μεγαλύτερος του όγκου του ελαίου που διασπάστηκε.
- Η διαδικασία διόγκωσης και σβέσης της πυρόσφαιρας διαρκεί μόνο λίγα δευτερόλεπτα, αλλά είναι αρκετά για να αναφλεγούν τα άλλα υλικά του συρμού (πλαστικά, ξύλα, αφρώδη κλπ) που θα συντηρήσουν την πυρκαγιά μέχρι να καταναλωθούν από αυτή.
Εξ όσων γνωρίζω, κανένας Πραγματογνώμονας δεν ζήτησε να κοπεί το κέλυφος του μετασχηματιστή και να διαπιστωθεί κατά πόσον οι περιελίξεις του πρωτεύοντος πηνίου βραχυκύκλωσαν, προκαλώντας εσωτερικό ηλεκτρικό τόξο που προκάλεσε όλο αυτό το κακό. Όλοι, είτε αγνοούν επιδεικτικά την παρουσία ηλεκτρικού τόξου και προσπαθούν να βάλουν φωτιά στα έλαια με γκαζάκια και αναπτήρες (!!) , είτε αναφέρονται μόνο στα καλώδια παροχής Μ.Τ. που κόπηκαν. - Η καύση των πυριτιούχων (ή σιλικονούχων, όπως τα αποκαλούν) ελαίων αφήνει ως κατάλοιπο το διοξείδιο του πυριτίου, μια λευκή πούδρα χαλαζία δηλαδή, που αποτελεί το 20-70% όλων των εδαφών του γήινου φλοιού, και συνεπώς δεν μπορεί να εντοπιστεί σε αυτά, μετά από «ξέπλυμα» 1000 τόνων νερού που έκαναν τα πυροσβεστικά οχήματα επάνω στα φλεγόμενα συντρίμμια.
- Αντίθετα, η μερική καύση τόσο των ελαίων, όσο και όλων των άλλων υλικών που βρίσκονται στα τραίνα (πλαστικά, χρώματα, ξύλα κλπ) αφήνει πάντοτε ίχνη διαφόρων ρυπαντών, όπως είναι τα ίχνη ξυλολίου που εντοπίστηκαν σε άμεση γειτνίαση με τα καμένα βαγόνια.
- Από την άλλη, τόσο το βιντεοληπτικό υλικό, όσο και το γεγονός ότι η εμπορική αμαξοστοιχία δεν φέρει ίχνη θερμικής καταπόνησης (φωτιάς), αλλά και η απουσία οποιουδήποτε συντριμμιού από δεξαμενή υγρών χημικών μας αποδεικνύει ότι το σενάριο ύπαρξης κάποιας εύφλεκτης ουσίας που μεταφερόταν λαθραία, είναι προϊόν φαντασίας ή τυφλής κομματικής επιμονής να διαστρεβλωθούν τα γεγονότα. Ο κ. Βελόπουλος προσπάθησε φιλότιμα να μας μιλήσει για μυγάκια χειμωνιάτικα, βαφτίζοντας έτσι τα σωματίδια σκόνης που πετούσαν σε ευθεία γραμμή μπροστά στο φακό. Έχετε δει μυγάκια να πετάνε σε ευθεία όλα μαζί;
- Όσο για το περίφημο «μπάζωμα», κάποιος θα πρέπει να μας εξηγήσει με ποιο τρόπο η δεξαμενή που ισχυρίζονται ότι υπήρχε, έκανε άλμα στον αέρα, πέταξε 40 μέτρα και έπεσε στη διαλυμένη ηλεκτράμαξα και τα πρώτα βαγόνια, και πως ήξεραν ακριβώς οι ιθύνοντες ποια περιοχή να καλύψουν με αμμοχάλικο, ώστε να καλύψουν κάθε ίχνος ξυλολίου. Είχαν μαζί τους κάποιο χημικό εργαστήριο και έπαιρναν δείγματα, ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλους ανθρώπους που πάσχιζαν να διασώσουν τα θύματα;
- Όσον αφορά τις τεχνικές γνωματεύσεις του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, λυπάμαι που το λέω, αλλά θα ήταν αφορμή άμεσης απόλυσης και εξοβελισμού οποιουδήποτε άσχετου μέλους του βασίστηκε στους πρόχειρους και παιδαριώδεις χειρισμούς του κ. Λακαφώση, ο οποίος (μαζί με άλλους τεχνικούς συμβούλους» δεν διαθέτουν καν τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα για το ρόλο που τους ανετέθη.
- Τελευταίο ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ: Όλα αυτά τα αφηγήματα έχουν να κάνουν με τις στιγμές ΜΕΤΑ το δυστύχημα, συνεπώς, ο όποιος Κάπος, Λιόλιος, Κοκοτσάκης, Λακαφώσης και άλλοι που μίλησαν για την πυρόσφαιρα (μέχρι και κάποιος αστροφυσικός), αναφέρονται σε ένα δευτερεύον γεγονός, ενώ αυτό που πρέπει να ψάξουμε είναι πώς και γιατί δύο αμαξοστοιχίες βρέθηκαν στην ίδια γραμμή, στέλνοντας στο θάνατο 57 αθώους ανθρώπους.
Από τη στιγμή που δημοσιοποίησα τις απόψεις μου στα Κοινωνικά Δίκτυα στοχοποιήθηκα όσο ποτέ άλλοτε στα 15 χρόνια που είμαι σ’ αυτά, από τους υποστηρικτές της συνωμοσιολογίας, με απειλές για τη ζωή μου, με κατάρες για «κακό ψόφο» σε εμένα και την οικογένειά μου, με απαξίωση των 24 χρόνων που ξόδεψα στα θρανία και των 40 χρόνων επαγγελματικής εμπειρίας και με κατηγορίες ότι «τα πιάνω» από την Κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ δεν είναι λίγες κάποιες κομματικές σελίδες που αναφέρουν ότι «με διέσυρε» κάποιος κομματικοποιημένος αστροφυσικός (!!). Το ίδιο βέβαια συνέβη και στον έγκριτο Δικηγόρο κ. Δημήτρη Γαλλή, ο οποίος μας διαφώτισε για το κλίμα που επικρατεί ανάμεσα σε πολλούς δικηγόρους των οικογενειών των θυμάτων και πολιτικούς, με τον Δικηγορικό Σύλλογο να προσπαθεί να τον παραπέμψει στο Πειθαρχικό, πράγμα που εκ των υστέρων αναίρεσε.
Βλέπετε, η κομματική και ιδεολογική πίστη τελικά, είναι ισχυρότερη και πιο έγκυρη για κάποιους επιστήμονες, απ’ όσο μπορεί να είναι η εκπαίδευση και η εμπειρία τους, με αποτέλεσμα να εκτίθενται ανεπανόρθωτα και να απαξιώνουν όλα όσα πέτυχαν στη ζωή τους και τα σέβομαι, σε αντίθεση με τους ίδιους.
Συνοψίζοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω, καταλήγουμε στον θλιβερό επίλογο:
ΑΙΤΙΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΟΣ: Δύο συρμοί συγκρούστηκαν μετωπικά, γιατί από ανθρώπινο λάθος κινήθηκαν στην ίδια γραμμή.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Καταστροφικές καταπονήσεις, κυρίως στη μηχανή και τα 2 πρώτα βαγόνια της επιβατικής αμαξοστοιχίας. 57 νεκροί, εκ των οποίων 5-7 πιθανολογούνται ότι κατέληξαν από τη φωτιά που ακολούθησε.
ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ: Ποια ήταν τα ανθρώπινα, τα υπηρεσιακά, τα οργανωτικά και τα χρονίζοντα προβλήματα που επέτρεψαν να συμβεί κάτι τέτοιο; Τι πρέπει να γίνει ώστε να ΜΗΝ ξανασυμβεί;
ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Όλα αυτά που ήταν ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ της σύγκρουσης και πρέπει να εξεταστούν για την πρόληψη και ασφαλέστερη κατασκευή των συρμών, όπως ο κίνδυνος που ελλοχεύει από την καταστροφική καταπόνηση των μετασχηματιστών, σε μία σύγκρουση.
ΒΛΑΚΩΔΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Ξυλόλιο, Τολουόλιο, εξαφανισμένα βαγόνια, χαμένοι νεκροί, πυρηνικά όπλα, καύσιμα του ΝΑΤΟ, μυγάκια, υποθέσεις που δεν στοιχειοθετούνται.
ΑΣΗΜΑΝΤΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ: Κάπος, Λιόλιος, Κοκοτσάκης, Κάρναβος, Μιχόπουλος, Γάνδη, Πίζα, Λακαφώσης, Βελόπουλος, Κωσταντοπούλου, Φάμελλος, Ανδρουλάκης, δικηγόροι, τεχνικοί άσχετοι με Μετασχηματιστές (π.χ. Χημικοί Μηχανικοί ή Χημικοί, Πολιτικοί Μηχανικοί Δημοσιογράφοι, ή Αστρονόμοι, ή Αεροναυπηγοί, ή απλοί πυροσβέστες).
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ: Δικαιοσύνη και Πρόληψη.
