Με τον Τραμπ να ενδιαφέρεται περισσότερο για μια μελλοντική εμπορική συμφωνία με τη Ρωσία παρά για τη διάσωση της Ουκρανίας, η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει δράση τώρα ή να διακινδυνεύσει ένα Κρεμλίνο που θα είναι έτοιμο να τα βάλει με το ΝΑΤΟ.
Των Jonathan Sweet* και Mark Toth**
Η -όχι επαρκής για τη νίκη- στρατηγική «όσο χρειάζεται» της Κυβέρνησης Μπάιντεν για την Ουκρανία υιοθετείται τώρα με παρόμοια μορφή από την Ευρώπη. Το Κίεβο καίγεται, για άλλη μια φορά. Το βράδυ της Παρασκευής μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου, η Ρωσία εξαπέλυσε μαζική επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους στην ουκρανική πρωτεύουσα.
Το «όσο χρειάζεται» δεν είναι μόνο μια στρατηγική ήττας. Είναι επίσης ανήθικη και οδηγεί σε περαιτέρω παράλογους θανάτους Ουκρανών πολιτών.
Ενώ η Ρωσία έχει κινητοποιήσει την οικονομία της για να κερδίσει τον πόλεμο, η Ευρώπη συνεχίζει να παρέχει όπλα και πυρομαχικά στην Ουκρανία αποσπασματικά, χωρίς σχέδιο για να νικήσει τη Ρωσία. Πρόκειται για ακόμη περισσότερα «όσο χρειάζεται» και νομικές λύσεις – καταδίκες και κυρώσεις – σε έναν κινητικό πόλεμο.
Αυτή η λιγότερο παρεμβατική προσέγγιση προς τη Ρωσία δεν αποδίδει- μάλλον, έχει το αντίθετο αποτέλεσμα – ενσταλάζει αυτοπεποίθηση στο Κρεμλίνο. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται την άμεση εμπλοκή με τις ρωσικές δυνάμεις, φοβούμενοι την πιθανή πρόκληση του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Μόσχα δεν φαίνεται να έχει αυτό το πρόβλημα.
Όπως λέει και το ρητό: «Αν δεν είσαι μέρος της λύσης, είσαι μέρος του προβλήματος», και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έχει γίνει τώρα μέρος του προβλήματος, λέγοντας στους δημοσιογράφους τη Δευτέρα μετά την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν: «Αυτός δεν είναι ο δικός μου πόλεμος».
Σύμφωνα με έναν Ευρωπαίο αξιωματούχο, ο πρόεδρος «απλά δεν θέλει να επιλέξει πλευρά». Και αυτό είναι μουσική στα αυτιά του Πούτιν.
Η μπάλα βρίσκεται τώρα ξεκάθαρα στο γήπεδο της Ευρώπης. Χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ, ο Πούτιν είναι βέβαιος ότι μπορεί τελικά να πετύχει αυτό που είχε θέσει ως στόχο με τη λεγόμενη «ειδική στρατιωτική επιχείρηση».
Όπως δήλωσε ο πρώην υπουργός Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς στο Face the Nation του CBS News: «Η δική μου άποψη, έχοντας ασχοληθεί μαζί του και έχοντας περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου ασχολούμενος με τη Ρωσία και τη Σοβιετική Ένωση, είναι ότι ο Πούτιν αισθάνεται ότι έχει το πεπρωμένο να αναδημιουργήσει τη Ρωσική Αυτοκρατορία… Και όπως είπε κάποτε ο παλιός μου μέντορας, ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, χωρίς την Ουκρανία δεν μπορεί να υπάρξει Ρωσική Αυτοκρατορία».
Το θέμα όμως είναι μεγαλύτερο από την Ουκρανία – είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου – και όσο πιο γρήγορα η Ευρώπη καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα τόσο το καλύτερο.
Ανησυχητικά ηχητικά αποσπάσματα από Ρώσους αξιωματούχους
Παρακάτω παρατίθενται ορισμένα εξέχοντα παραδείγματα των όσων λένε φωναχτά οι Ρώσοι αξιωματούχοι:
- Ο Ρώσος προεδρικός σύμβουλος Αντόν Κομπιάκοφ: «Η Σοβιετική Ένωση συνεχίζει να υπάρχει με τη νομική έννοια … η ΕΣΣΔ παραμένει νομικά άθικτη».
- Το μέλος της Επιτροπής Άμυνας της Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βίκτορ Σομπόλεφ: «Η πλήρης λύση για τους στόχους της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης είναι η δημιουργία ενός ενιαίου ενωτικού κράτους – της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας. Αποκατάσταση του «ρωσικού κόσμου» εντός των άμεσων συνόρων του».
- Ο αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ: Τα ρωσικά αιτήματα ενδέχεται να περιλαμβάνουν την «πλήρη και άνευ όρων παράδοση της πρώην “Ουκρανίας”, όπως εκπροσωπείται από τη νεοναζιστική κλίκα του Κιέβου».
- Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ: «Η Ρωσία δεν θα δεχθεί τίποτα λιγότερο από την πλήρη νίκη επί της Ουκρανίας».
- Ο σύμβουλος του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Μεντίνσκι: «Η Ρωσία είναι έτοιμη να πολεμήσει για πάντα».
Και στη συνέχεια ο ίδιος ο Τραμπ, λέγοντας στους Ευρωπαίους ηγέτες ότι «ο Πούτιν δεν είναι έτοιμος να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία επειδή νομίζει ότι κερδίζει». Τα σχόλια του Τραμπ τεκμηριώθηκαν αργότερα από τον Λαβρόφ, ο οποίος δήλωσε ότι η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται να διαπραγματευτεί ή να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, διακηρύσσοντας: «Το έχουμε ήδη περάσει αυτό και δεν το θέλουμε πια».
Παιχνίδι στα χέρια του Πούτιν
Παρά το γεγονός ότι έχει υποστεί σχεδόν ένα εκατομμύριο απώλειες – 977.650 μέχρι σήμερα – ο Πούτιν πιστεύει ότι έχει στα χέρια του ένα νικηφόρο χαρτί. Και τώρα που ο Τραμπ έχει ουσιαστικά αναθέσει το πρόβλημα στην Ευρώπη, λέγοντας στον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και στους Ευρωπαίους ηγέτες μετά την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Πούτιν ότι «η Ρωσία και η Ουκρανία θα πρέπει να βρουν μόνοι τους μια λύση στον πόλεμο» – μπορεί να το κάνει.
Η Ουκρανία μπορεί ακόμη να νικήσει τη Ρωσία, αλλά η Ευρώπη πρέπει να βρει τον Ουίνστον Τσόρτσιλ της πάραυτα. Οι εικόνες του Γερμανού καγκελάριου Φρίντριχ Μερτς, του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, του Βρετανού πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ και του Πολωνού πρωθυπουργού Ντόναλντ Τουσκ να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι περιμένοντας ένα τηλεφώνημα του Τραμπ δεν εμπνέει φόβο στον Πούτιν.
Οι ενέργειες του Τραμπ δίνουν στον Πούτιν ακριβώς αυτό που θέλει – διαχωρισμό μεταξύ των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ – χωρίς να ρίξει ούτε έναν πυροβολισμό. Η επιδίωξη του προέδρου για μια συμφωνία με τη Ρωσία έχει ξεπεράσει την προθυμία του να υποστηρίξει την Ουκρανία και τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ. Είπε ακριβώς αυτό στην ανάρτησή του στο Χ μετά την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Πούτιν: «Η Ρωσία θέλει να κάνει μεγάλης κλίμακας ΕΜΠΟΡΙΟ με τις Ηνωμένες Πολιτείες όταν τελειώσει αυτό το καταστροφικό “λουτρό αίματος”, και συμφωνώ. Υπάρχει μια τεράστια ευκαιρία για τη Ρωσία να δημιουργήσει τεράστιες ποσότητες θέσεων εργασίας και πλούτου». Ο Τραμπ φαίνεται πρόθυμος να περιμένει μέχρι να επικρατήσει το Κρεμλίνο, ελλείψει μιας δεσμευμένης ευρωπαϊκής απάντησης – και στη συνέχεια να «κάνει ΕΜΠΟΡΙΟ μεγάλης κλίμακας» με τη Ρωσία.
Με αυτό το δεδομένο, η Ουκρανία ίσως χρειαστεί να δέσει το άλογό της σε διαφορετικό άρμα, ενδεχομένως αποχωρώντας από τη συμφωνία για τα ορυκτά που υπέγραψε με τον Λευκό Οίκο τον Απρίλιο προς όφελος της ΕΕ.
Η Ευρώπη δεν έχει χρόνο να συζητήσει το θέμα. Μετά την Ουκρανία, δεν έλειψαν οι προβλέψεις σχετικά με τα χρονοδιαγράμματα και τις προθέσεις για επακόλουθες ρωσικές επιχειρήσεις κατά του ΝΑΤΟ.
Ο συνταγματάρχης Αντρέι Μόρντβιτσεφ ανέλαβε τη διοίκηση των ρωσικών χερσαίων δυνάμεων. Τα σχόλιά του από τον Ιούλιο του 2023 σχετικά με την Ουκρανία ως «σκαλοπάτι» θα πρέπει να δημιουργήσουν μια αίσθηση επείγοντος για την Ευρώπη.
Την περασμένη εβδομάδα, δορυφορικές εικόνες αποκάλυψαν ότι τα ρωσικά στρατεύματα «συγκεντρώνονται» κατά μήκος των συνόρων με τη Φινλανδία.
Η Υπηρεσία Πληροφοριών Άμυνας της Δανίας πιστεύει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να είναι έτοιμη να διεξάγει έναν «πόλεμο μεγάλης κλίμακας» στην Ευρώπη εντός πέντε ετών. Γερμανοί αξιωματούχοι ασφαλείας πιστεύουν ότι το Κρεμλίνο «θέτει τις βάσεις για έναν πιθανό συμβατικό πόλεμο μεγάλης κλίμακας με το ΝΑΤΟ μέχρι το τέλος της δεκαετίας».
Ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Ράντοσλαβ Σικόρσκι προειδοποιεί ότι «η Ρωσία θα μπορούσε να είναι έτοιμη να επιτεθεί στην Ευρώπη μέχρι το τέλος της δεκαετίας, εάν η Ουκρανία αναγκαστεί να παραδοθεί».
Και τώρα το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών πιστεύει ότι η Μόσχα θα μπορούσε να αποτελέσει «μια σημαντική στρατιωτική πρόκληση για τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, ιδίως τις χώρες της Βαλτικής, ήδη από το 2027». Ο Μερτς ανακοίνωσε λίγο αργότερα την ανάπτυξη της 45ης ταξιαρχίας τεθωρακισμένων της Γερμανίας στη Λιθουανία.
Η καλύτερη πορεία δράσης του ΝΑΤΟ είναι να εξοπλίσει την Ουκρανία τώρα για να νικήσει τη Ρωσία στο έδαφός της, αντί να προετοιμάζεται για μια ευρύτερη ρωσική εισβολή. Το τετραετές πρόγραμμα «Ετοιμότητα 2030» της ΕΕ ύψους 850 δισεκατομμυρίων ευρώ μπορεί να είναι πολύ αργά.
Η Ευρώπη χρειάζεται ένα σχέδιο – και στη συνέχεια το σθένος να το εκτελέσει. Σύμφωνα με τα λόγια του χαρακτήρα του Morgan Freeman, Ellis Boyd «Red» Redding, στην ταινία «The Shawshank Redemption», η Ευρώπη πρέπει να «ασχοληθεί με τη ζωή ή να ασχοληθεί με το θάνατο».
* Ο συνταγματάρχης (ε.α.) Jonathan Sweet (@JESweet2022) υπηρέτησε 30 χρόνια ως αξιωματικός των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών. Το ιστορικό του περιλαμβάνει θητείες στην 101η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία και στη Διοίκηση Πληροφοριών και Ασφάλειας. Ήταν επικεφαλής της Διεύθυνσης Δέσμευσης Πληροφοριών της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των ΗΠΑ από το 2012-14.
** Ο Mark Toth (@MCTothSTL) γράφει για την εθνική ασφάλεια και την εξωτερική πολιτική. Προηγουμένως οικονομολόγος και επιχειρηματίας, έχει εργαστεί στον τραπεζικό και ασφαλιστικό τομέα, στις εκδόσεις και στο παγκόσμιο εμπόριο. Πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου του Σεντ Λούις, έχει ζήσει σε διπλωματικές και στρατιωτικές κοινότητες των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο.
Πηγή: Kyiv Post
