Στην δυτική πλευρά της Ουκρανίας, βρίσκεται η πόλη Βίννιτσα (Ві́нниця), πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Εκεί, κατά την περίοδο του «Μεγάλου Τρόμου» (1937-1938), συνελήφθησαν περίπου 10.000 άτομα, ως «αντισοβιετικά στοιχεία». Κατόπιν, «εξαφανίστηκαν» μυστηριωδώς, χωρίς να μάθουν οι δικοί τους άνθρωποι τι απέγιναν. Τότε, η πόλη είχε πληθυσμό 70.000, άρα είχαν συλληφθεί και «εξαφανιστεί» μέλη από όλες σχεδόν τις οικογένειες της πόλης.
Τον Ιούλιο του 1941, γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν την περιοχή και συγγενείς των αγνοουμένων, οι οποίοι, εν τω μεταξύ, είχαν συστήσει επιτροπή, εξέφρασαν στις αρχές την υποψία ότι οι άνθρωποί τους είχαν εκτελεστεί και ταφεί σε ομαδικό τάφο, σε άγνωστη τοποθεσία, πιθανότατα κοντά στην πόλη. Ζήτησαν δε, την άδεια να προχωρήσουν σε έρευνες για την ανεύρεσή τους. Κάποιες έρευνες έγιναν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Τον Απρίλιο του 1943, εντελώς τυχαία, ανακαλύφθηκε στην περιοχή του Σμολένσκ (Δάσος του Κατύν), μαζικός τάφος χιλιάδων Πολωνών αξιωματικών, που είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι από τους Σοβιετικούς, το 1939. Ο μεγάλος θόρυβος που προκλήθηκε παγκοσμίως από το μακάβριο εύρημα, ώθησε τους Γερμανούς να λάβουν πλέον σοβαρά υπόψη τους τις υποψίες των συγγενών των αγνοουμένων και να ξεκινήσουν εκτεταμένες έρευνες στην περιοχή της Βίννιτσα, τον Μάϊο του 1943.
Σύντομα, οι έρευνες έφεραν αποτελέσματα. Σε μια αγροτική περιοχή, 2 χιλιόμετρα έξω από την Βίννιτσα, ανακαλύφθηκε τεράστιος ομαδικός τάφος με 9.432 θύματα, εκ των οποίων τα 169 ανήκαν σε γυναίκες. Τα θύματα είχαν θανατωθεί με τον συνήθη τρόπο που έκανε τις μαζικές εκτελέσεις η σοβιετική NKVD: Οι μελλοθάνατοι παρατάσονταν στην σειρά μπροστά στους τάφους -που νωρίτερα είχαν υποχρεωθεί να ανοίξουν οι ίδιοι- και οι σταλινικοί τους πυροβολούσαν σχεδόν εξ επαφής στον σβέρκο και ταυτόχρονα τους κλωτσούσαν στους ανοιχτούς τάφους.
Εν συνεχεία, κλήθηκαν οι συγγενείς των αγνοουμένων και εκεί εκτυλίχθηκαν σκηνές αρχαίας τραγωδίας! Τα πτώματα ήταν σε προχωρημένη σήψη και τελικά 679 ταυτοποιήθηκαν, από συγγενείς που αναγνώρισαν τα ρούχα τους.Των ερευνών και εν συνεχεία της όλης διαδικασίας, προΐσταντο ειδικοί επιστήμονες (ιατροδικαστές), που έκαναν εμπεριστατωμένες εκθέσεις. Στις εκθέσεις αυτές προστέθηκαν οι μαρτυρίες των συγγενών και φωτογραφικό υλικό.
Η νέα αυτή αποκάλυψη της σταλινικής θηριωδίας, χάθηκε μέσα στον ωκεανό των γεγονότων του πολέμου, αλλά και της αδιαφορίας των Συμμάχων. Ωστόσο, κατόπιν συνεχών πιέσεων Ουκρανών συγγενών των θυμάτων, που κατάφεραν να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ, τα πορίσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν μερικά χρόνια αργότερα, κατά την διάρκεια ακροάσεων της «Επιτροπής Αντιαμερικανικών ενεργειών» του Κογκρέσου των ΗΠΑ, που είχε ιδρύσει ο ξακουστός γερουσιαστής Τζόζεφ Μακάρθυ. Έτσι, η σταλινική αυτή θηριωδία έγινε επιτέλους γνωστή σ’ ολόκληρο τον κόσμο…
Τα σχόλια δικά σας!
Πηγές:
- Ihor Kamenetsky, «The tragedy of Vinnytsia».
- Norman Davies, «Η Ευρώπη σε πόλεμο, 1939-1945».
- Niall Ferguson, «Πόλεμος στον Κόσμο – Ο Αιώνας του Μίσους, 1901-2000».
Από την Αμαλία
