Η Ουκρανία είναι το επίκεντρο μιας σύγκρουσης ανάμεσα στη δημοκρατία και τον ιμπεριαλισμό. Και δεν θα την αποδομήσει κανείς με ρωσικά talking points από την ατζέντα της Ζαχάροβα, όσο κι αν φοράνε κουστούμι «σοβαρότητας».
Γράφει ο Λουκάς Βελιδάκης
Όταν ο «σοβαρός» Αλέκος Παπαδόπουλος μιλά για «αχρείαστο πόλεμο» στην Ουκρανία, υπονοεί ότι ένας λαός θα έπρεπε να παραδοθεί. Ότι μια χώρα 44 εκατομμυρίων, ανεξάρτητη, διεθνώς αναγνωρισμένη και -κυρίως- με δυτικό προσανατολισμό, θα έπρεπε να δεχτεί να ακρωτηριαστεί και να υποταχθεί σε έναν αυταρχικό εισβολέα, για να μη στενοχωρηθεί το Κρεμλίνο και οι φίλοι του.
Αυτό δεν είναι πολιτική ανάλυση. Είναι μια επικίνδυνη ηττοπαθής αφήγηση, μεταμφιεσμένη σε ψευδορεαλισμό.
Η Δύση, λέει, δεν μπορεί πια να βοηθήσει την Ουκρανία. Μα η Δύση οφείλει να την βοηθήσει. Αν όχι για λόγους αρχής, τότε για λόγους στρατηγικής αυτοσυντήρησης: η Ρωσία του Πούτιν δεν θα σταματήσει αν δεν τη σταματήσουν (ρωτήστε τις χώρες της Βαλτικής). Η Ουκρανία μάχεται για τα σύνορα της Ευρώπης – και για το δικαίωμα κάθε κράτους να υπάρχει, χωρίς να είναι «ρυθμιστική ζώνη» κανενός.
Η εμμονή Παπαδόπουλου με τα «λάθη της Δύσης» αγνοεί εσκεμμένα τη μία και μόνη πραγματικότητα: κανένα δήθεν «λάθος» δεν δικαιολογεί εισβολή, γενοκτονία, απαγωγές παιδιών, βομβαρδισμούς αμάχων και βιασμούς. Δεν υπήρξε ποτέ καμία συμφωνία που να παραχωρεί την Ουκρανία ως φέουδο στη Ρωσία.
Και το αλατοπίπερο που ρίχνει επαναλαμβάνοντας τα περί «ναζί» Αζόφ είναι παλιά ρωσική προπαγάνδα, βολική για όσους θέλουν να βαφτίσουν θύμα τον θύτη. Ανακύκλωση – πες, πες, πες, όλο και κάτι θα μείνει. Τι μας θυμίζει αυτό, άραγε;
Όσο για τις «ρωσικές μειονότητες», ας σταματήσουμε την υποκρισία – και κυρίως την ανακύκλωση της ρωσικής προπαγάνδας. Οι λεγόμενες «ρωσικές μειονότητες» στην Ουκρανία είναι στη συντριπτική πλειονότητά τους ρωσόφωνοι Ουκρανοί, που υποχρεωτικά έμαθαν ρωσικά επί Σοβιετικής Ένωσης. Η χρήση της ρωσικής γλώσσας ποτέ δεν απαγορεύτηκε από την ανεξαρτησία της Ουκρανίας και παραμένει ευρέως διαδεδομένη. Το αφήγημα περί «καταπίεσης των ρωσόφωνων» είναι κατασκευή του Κρεμλίνου, για να δικαιολογήσει την εισβολή και τον διαμελισμό της χώρας. Η καταπάτηση δικαιωμάτων δεν έγινε από το Κίεβο, αλλά από τη Μόσχα – με στρατό, απαγωγές και βία.
Είναι επομένως παραπλανητικό και ιστορικά ανέντιμο να μιλάμε για «καταπάτηση δικαιωμάτων ρωσόφωνων». Οι πραγματικοί παραβάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι αυτοί που εργαλειοποίησαν ένα κατασκευασμένο αφήγημα για να διαμελίσουν μια χώρα. Αυτοί που κατέλαβαν εδάφη, εγκατέστησαν στρατιωτικά καθεστώτα, απήγαγαν παιδιά, βασάνισαν, σκότωσαν και τρομοκράτησαν τους Ουκρανούς πολίτες – κι όχι το Κίεβο.
Όταν λοιπόν ο κ. Παπαδόπουλος μιλά για μειονότητες και δικαιώματα, θα όφειλε να ξεκινά από τα βασικά: Η ρωσική γλώσσα δεν καταπιέστηκε. Η Ουκρανία καταπιέστηκε. Και αυτή είναι η αλήθεια που δεν έχει δικαίωμα να παραμορφώνει κανείς.
Ο πρώην υπουργός δεν σταμάτησε εκεί. Κατηγόρησε τον Ζελένσκι επειδή… δεν είχε πολιτική εμπειρία. Όπως δεν είχαν ο Βαλέσα, ο Χάβελ, ο Μαντέλα και τόσοι άλλοι όταν ξεκινούσαν. Ο Ζελένσκι, όμως, επέλεξε να μείνει στο Κίεβο, όταν θα μπορούσε να φύγει. Και ένωσε έναν λαό που πολεμά για την ελευθερία του – κι αντέχει ακόμα.
Το επιχείρημα ότι «οι κυρώσεις ενίσχυσαν τη ρωσική οικονομία» είναι αποπροσανατολιστικό. Η Ρωσία δεν είναι υπερδύναμη επειδή έχει υψηλό ΑΕΠ σε ρούβλια – είναι ένα αυταρχικό κράτος με εξαρτημένη οικονομία, διεθνή απομόνωση και απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών. Και καλεί σε συνδρομή της τη Βόρεια Κορέα, το Ιράν, την Κίνα (η διεθνής της απολυταρχίας σε νέα ύψη).
Όταν κάποιος ζητά «ειρήνη» με όρους της Μόσχας, ας είναι ειλικρινής: ζητά συνθηκολόγηση και υποταγή στον ισχυρό. Η Ουκρανία δεν είναι ούτε «μικρή Ρωσία», ούτε θεατής. Είναι κράτος ανεξάρτητο, με τη δική του γλώσσα, τη δική του Ιστορία, το δικό του μέλλον.
Η Ουκρανία είναι το επίκεντρο μιας σύγκρουσης ανάμεσα στη δημοκρατία και τον ιμπεριαλισμό. Και δεν θα την αποδομήσει κανείς με ρωσικά talking points από την ατζέντα της Ζαχάροβα, όσο κι αν φοράνε κουστούμι «σοβαρότητας».
* Λινκ με τα όσα είπε ο Αλέκος Παπαδόπουλος: euro2day.gr
