Είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς με το Σταύρο Παναγιωτίδη, θα πρέπει να αναζητήσεις ιστορικά επιχειρήματα από τις πηγές για να αντικρούσεις όσα λέγει και γράφει. Κραυγές και αναθέματα φανατικών δεν μπορούν να σταθούν απέναντι στο μειλίχιο, απαθή και τεκμηριωμένο επιστημονικά λόγο του…
Ο Σταύρος Παναγιωτίδης βασίζεται στην ιστορική επιστημονική τεκμηρίωση και όχι σε “ιδεοληψίες”, όπως όλοι όσοι καλλιέργησαν τους ιστορικούς μας μύθους, είτε από την μια (των εθνικιστών) είτε από την άλλη (των εθνομηδενιστών) πλευρά.
Επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά η ιστορική ρήση: Εθνικόν είναι το αληθές.
Δυστυχώς, εκτός από την Εκκλησία μας, οι νεοέλληνες καταφέραμε το ακατόρθωτο: να θρησκειοποιήσουμε και την Ιστορία!!! Με συνέπεια σήμερα να παλεύουμε με τους πάσης λογής “ψεκασμένους”, οι οποίοι -αν και αμαθείς ή, το χειρότερο, ημιμαθείς- διεκδικούν αυθεντία στους αυθαίρετους και ανιστόρητους ισχυρισμούς τους.
Ιδιαίτερα αξίζει να ακούσετε (είναι το πρώτο θέμα στη συζήτηση στο βίντεο) με πόσο τεκμηριωμένο και απαθή τρόπο εξηγεί το πώς και γιατί δημιουργήθηκε ο θρύλος του “κρυφού σχολειού”… Ένας θρύλος που -μεταξύ των άλλων- έρχεται σε αντίθεση με τη μεγάλη ιστορική πραγματικότητα της δράσης του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ο οποίος φανερά και ελεύθερα ίδρυσε τόσα σχολεία στην τότε υπόδουλη Ελλάδα…
Είναι επίσης σπουδαίο το ιστορικό επιχείρημα που αναλύει:
Οι Οθωμανοί, όπως και όλες σχεδόν οι μεγάλες αυτοκρατορίες της ιστορίας, ούτε ευνοούσαν ούτε απαγόρευαν την παιδεία των όποιων εθνικών ή θρησκευτικών μειονοτήτων είχαν υποτάξει. Απλά αδιαφορούσαν. Εξ ου και δεν υπήρξε κανένας “διωγμός”, δεν υπάρχει ούτε μία οθωμανική διαταγή που να απαγόρευσε ποτέ τη λειτουργία ελληνικών ή άλλων μειονοτικών εκπαιδευτηρίων. Το μόνο που ένοιαζε όλες τις αυτοκρατορίες (Ρωμαϊκή, Οθωμανική κλπ) ήταν οι υποτελείς να πληρώνουν τους φόρους τους και να είναι υπάκουοι, δηλαδή να μην επαναστατούν κατά της εξουσίας.
Δεν είχαμε δηλαδή βίαιο “εκρωμαϊσμό” (κατά την ρωμαϊκή) ή “εκτουρκισμό” (κατά την οθωμανική αυτοκρατορία) σε επίπεδο παιδείας και εκπαίδευσης. Άλλο θέμα είναι φαινόμενα, όπως π.χ. το “παιδομάζωμα” και οι Γενίτσαροι, που απέβλεπαν όχι στην “εθνοκάθαρση” (με σύγχρονους όρους) αλλά στην ενίσχυση του στρατού της αυτοκρατορίας με υγιείς και δυνατούς νέους από όλες τις υποτελείς μειονότητες. Επίσης, άλλο θέμα είναι όταν κάποιοι χριστιανοί (για λόγους καθαρά βιοποριστικούς και ωφελιμιστικούς) επέλεγαν να προσχωρήσουν στο Ισλάμ και μετά το μετάνιωναν και τους θανάτωναν σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο (έτσι έχουμε πολλούς Νεομάρτυρες, αλλά οι ίδιοι είχαν επιλέξει να “τουρκέψουν”, δεν τους είχε εξαναγκάσει κανείς, είτε για να μην πληρώνουν φόρους είτε για να περνούν καλύτερα σε σχέση με τους άλλους χριστιανούς…)
Απόδειξη ότι όλα τα παραπάνω είναι έτσι, είναι ότι μετά από τόσους αιώνες είτε ρωμαϊκής είτε οθωμανικής κυριαρχίας, δεν χάθηκαν τα υποτελή έθνη, δεν αφομοιώθηκαν βίαια…
Υπάρχει μια μοναδική ιστορική εξαίρεση, που αποδεικνύει ότι πιο βάρβαροι όλων των κατακτητών στην ιστορία ήταν και παραμένουν οι Μοσχοβίτες, οι Μογγολο-τατάροι που παριστάνουν σήμερα τους “Ρώσους”. Μόνο οι Μοσχοβίτες επιδίωξαν και εν πολλοίς κατάφεραν να εξαφανίσουν τοπικά έθνη, γλώσσες και θρησκείες των λαών που κατάκτησαν μέσα στην ιστορία… Και όσοι είχαν το σθένος να τους αντισταθούν (ελάχιστοι, όπως οι Ουκρανοί ή οι λαοί της Βαλτικής) αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν το μένος της Μοσχοβίας…
________
Εδώ τα βιβλία του Σταύρου Παναγιωτίδη από τις εκδόσεις “ΚΕΔΡΟΣ”: https://www.kedros.gr/author/2360/panagiwtidis-stayros.html
